Stereolitografia (SLA)

Stereolitografia (SLA) to nowoczesna technologia druku 3D, znana z możliwości wytwarzania elementów o dużych detalach, gładkiej powierzchni i wyjątkowej dokładności. Wykorzystuje ona laser do selektywnego utwardzania ciekłego fotopolimeru warstwa po warstwie, umożliwiając tworzenie skomplikowanych geometrii i drobnych detali, które są trudne do osiągnięcia przy użyciu innych metod druku. Nasza usługa SLA oferuje szeroki wybór materiałów żywicznych, z których każdy posiada unikalne właściwości dopasowane do konkretnych zastosowań, takich jak wysoka przejrzystość, elastyczność lub odporność na ciepło. Wybierz naszą usługę SLA z opcją standardowej dostawy w 3 dni robocze, aby otrzymać precyzyjne i wysokiej jakości prototypy oraz gotowe do produkcji części z niezawodną szybkością.

Porównaj właściwości materiału

Materiał	Kolor	Naprężenie Wytrzymałość （XY)	Naprężenie MODUŁ （XY)	Wydłużenie przy zerwaniu （XY)	Gęstość
9400	Biały	38-56 MPa	2559-2678 MPa	8-14%	1,11-1,15 g/cm3
LAST-A	Szary-zielony	41-58 MPa	2649-2731 MPa	8-12%	1,11-1,15 g/cm3
TOP318	Czarno-szary	41-58 MPa	2649-2731 MPa	7-11%	1,11-1,15 g/cm3
CRYSTA-A7	Przezroczysty	44-62 MPa	2490-2617 MPa	7-11%	1,12 g/cm3

Jak działa drukowanie 3D SLA?

Proces druku 3D metodą SLA (Stereolitografia) rozpoczyna się w zbiorniku drukującym lub pojemniku wypełnionym ciekłym żywicą fotopolimeryczną. Sterowany precyzyjnym systemem komputerowym, wiązka lasera odwzorowuje kształt przekroju części drukowanej na powierzchni żywicy, utwardzając ją warstwa po warstwie. Po utwardzeniu każdej warstwy żywicy, platforma budowy obniża się nieco zgodnie z ustawionymi parametrami grubości warstwy, a kolejna warstwa ciekłej żywicy zostaje równomiernie rozprowadzona na poprzednio utwardzonej warstwie. Ten proces powtarza się aż do momentu, gdy cała część zostanie wydrukowana. Po zakończeniu druku, część ostrożnie usuwa się ze zbiornika drukującego. Najpierw usuwa się struktury podporowe, następnie wykonuje czyszczenie ultradźwiękowe w celu dokładnego usunięcia resztek żywicy z powierzchni części. Na końcu część umieszcza się pod światłem ultrafioletowym w celu dalszego utwardzenia, znacznie poprawiając jej właściwości mechaniczne i długoterminową stabilność.